Noordroute Rechtsom, veldtocht 25 mei 2023

Opgewekt gaan we op pad. De vijftien deelnemers aan de route Noord Rechtsom stellen zich aan elkaar voor op volkstuinpark Tot Nut en Genoegen, het is een mooie gevarieerde club. Nadat we de A20 zijn overgestoken, staan we even stil voordat we afdalen het paadje van Duizend Tree in.

Eenmaal beneden onder het viaduct luisteren we in stilte naar ‘de zee’ − de auto’s op de A20 zoeven vlak voor onze neus voorbij. Achter ons komen fietsers voorbij, ze kijken nieuwsgierig naar waarom wij daar staan − de snelweg is wel heel dichtbij. We lopen verder en staan weer stil bij ‘het spiegelpaleis’, de waterpartij onder het spoorviaduct. Om de hoek bij het riet praten we weer − dat blijkt voor sommigen een opluchting.

Verderop links lopen we ‘lukraak’ het hoge gras in, naar het zelfgemaakte trekpontje. Iedereen steekt over met de vrolijke ‘veervrouw’ Myrthe.

Op volktuinpark Eigen Hof kijken we onze ogen uit en al ‘glurend’ in alle tuinen komen we bij Remco’s mammoet kustsequoia’s. We zijn onder de indruk. Wie wil er nou geen meer dan 100 jaar oud wordende schaduwgever in z’n buurt? (‘De schaduw is het belangrijkste ding’, volgens Remco.) We denken na over waar er meer van deze grote jongens zouden kunnen staan.

We lopen het volkstuinpark weer af, steken over richting de molen. Daar zit, in alle rust, Pia. We gaan bij haar in het koele gras zitten. Ze vertelt over de Steilrand, de seizoenen en deze plek. We ruiken aan de vlierbloesem en proeven even later haar zelfgemaakte vlierbloesemlimonade.

De andere groep komt er al aan. We staan op en gaan door langs een lint van vruchtbomen op het dijkje naast het water. We nemen een sneakpeak door volkstuinpark Blijdorp, gluren weer onze ogen uit en lopen verder langs de knotwilgen door de IJskelder. Deze koele plek was eerst nog koeler, is onlangs (onnodig) opgehoogd, hopelijk wordt het weer verlaagd tot oorspronkelijk koele diepe niveau. Hier staat ook de opvallende ooievaarspoot ‘uiverbeen’ met bewoond nest erbovenop.

Verder gaan we, via een smal pad tussen rijtjeshuizen door, over een kleine brug over de Rotterdamse Schie, langs de Kleinpolderkade, langs de speciale flora- en faunalocaties in het water, recht op de oude bakstenen schoorsteen af.
Daar staan de ezel, een paar geiten en kalkoenen langs de Schansweg en wij gaan links door de graffititunnel en lopen verder door langs het Schie-Schiekanaal. Even verderop horen we de trompet van Steven over het water, we slingeren onder Kleinpolderplein door en kunnen hem dan van dichtbij horen en zien. Hij geniet er zichtbaar van om hier voor ons te spelen.

We wandelen door, langs de woonboten, steken over en komen dan via de paardenmanege de stadscamping op. Nog zo’n bijzondere waardevolle groene oase in de stad. Ligt verscholen én in de verdrukking, veel regels, een woningbouwopgave, moeilijk proces, weinig informatie, onzeker toekomstperspectief, toch zo waardevol, deze plek in de stad… hoop!

Langs de leuke trekkershutten uit de jaren 70 lopen we de camping af, over de laatste, wederom voor de gelegenheid zelf gebouwde brug, terug naar volkstuinpark Tot Nut en Genoegen en precies op tijd ‘weer thuis’ voor het nagesprek en de soep met heerlijk belegde broodjes van Joke.

door Nienke Bouwhuis